ursus

[3318] ursus, ī, m. (statt *urc-sus, altind. ursuskša-ḥ, griech. ἄρκτος), der Bär, I) eig.: ursi informes, Verg.: turpes, Ov.: taurus et ursus inter se colligati (in den Kampfspielen), Sen.: ludis circensibus quad aginta ursos et elephantos lusisse, Liv.: ut tuto ab atris corpore viperis dormirem et ursis, Hor.: patinas cenabat omasi vilis et anguinae, tribus ursis quod satis esset, mit einem Bärenhunger, Hor. – Sprichw., fumantem nasum vivi tentare ursi, jmd. erzürnen, der schaden kann, Mart. 6, 64, 28. – II) meton.: poscunt ursum, eine Bärenhatz im Zirkus, Hor. ep. 2, 1, 186.

Quelle:
Karl Ernst Georges: Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch. Hannover 81918 (Nachdruck Darmstadt 1998), Band 2, Sp. 3318.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: