παρα-θαλάσσιος

[478] παρα-θαλάσσιος, ια, ιον, att. -ττιος, auch 2. Endungen, neben dem Meere, am Meere gelegen; Her. 4, 191. 5, 25 u. sonst; Thuc. 1, 5; τῆς παραϑαλαττίας γῆς, Xen. Hell. 1, 1, 24, wie Sp., Pol. 1, 20, 6 u. öfter. – Auch ἡ παραϑαλαττία allein, sc. γῆ, Xen. Hell. 4, 8, 7, wie τὰ παραϑαλάττια, D. C. 41, 44.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 478.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: