παρα-χώρησις

[509] παρα-χώρησις, , das Nachgeben; ὑπὲρ ἡγεμονίας, D. Hal. 4, 27; τῆς ἀμφισβητουμένης χώρας, das Weichen daraus, das Ueberlassen desselben, D. Sic. 13, 43; τῆς ἀρχῆς, Plut. Cat. min. 58.

Quelle:
Wilhelm Pape: Handwörterbuch der griechischen Sprache. Braunschweig 31914, Band 2, S. 509.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: