Huet

[575] Huet (spr. Huä, Huetius), Pierre Daniel, geb. 1630 in Caen, wurde in dem dortigen Jesuitencollegium erzogen, ging 1652 mit seinem Lehrer Bochart an den schwedischen Hof, kehrte jedoch bald nach Caen zurück u. beschäftigte sich hier mit dem Studium des Origenes; 1668–70 lebte er in Paris, wurde dann mit Bossuet Lehrer des Dauphin, für welchen sie die Ausgaben in usum Delphini besorgten; 1678 wurde er Abt in Aunay, 1685 Bischof von Soissons, 1689 von Avranches, 1699 Abt von Fontenay u. st. 21. Jan. 1721. Er gehört zu den Materialisten u. ist Gründer der Naturforschenden Gesellschaft in Caen. Er gab heraus die biblischen Commentare des Origenes, 1668, 2 Bde., Fol.; u. schr.: De optimo genere interpretandi et de claris interprett., Zür. 1661; Sur l'origine des romans, 1670, n. A. 1799; Demonstratio evangelica, Par. 1679, Fol.; Censura philosophiae Cartes., 1689; Alnetanae quaest. de concordia rationis et fidei, Caen 1690; Mém. pour servir à l'hist. du Cartesianisme, 1692, n. A. 1711; Carmina lat. et gr., Utr. 1664, u. A. 1709; Hist. du commerce de la navigation des anciens, 1716, n. A. 1763; Commentarius de rebus ad eum pertinentibus, Haag 1718. Huetiāna gab heraus Olivet, 1722; Christian Bartholmeß H., ou le scepticisme théol., Par. 1850.

Quelle:
Pierer's Universal-Lexikon, Band 8. Altenburg 1859, S. 575.
Lizenz:
Faksimiles:
Kategorien: