Online-Bibliothek

μάντις , εως , ion. ιος, ὁ , 1) der W ahr sag er, Prophet; μάντιν ἐρείομεν Il. 1, 62, öfter; μάντι κακῶν , Unglücksprophet, 1, 106; zu den δημιοεργοί gerechnet, neben ἰητήρ u. τέκτων , Od . 17, 384; Pind ., der auch μάντις ἀνήρ vrbdt ...

μαντιχώρας , auch μαρτιχώρας, ὁ , od. μαρτιχόρας (w. m. f.), ein unbestimmtes vierfüßiges Thier in Indien, mantichora , vielleicht eine Art Stachelschwein.

μαντοσύνη , ἡ , die Wahrsagerkunst; ἣν διὰ μαντοσύνην, τήν οἱ πόρε Φοῖβος Ἀπόλλων , Il . 1, 72, u. im plur ., ᾔδεε μαντοσύνας , 2, 832. 11, 330; ϑησαυρὸς μαντοσύνας Pind. Ol . 6, 66.

μαντόσυνος , vom Orakel ausgehend, κέλευσμα , des Orakels, Eur. Andr . 1032 I. A . 761.

μαντῷος , α, ον, = μαντεῖος; τέχνη , Leo phil . 2 (IX, 201); Ἀπόλλων , Plut. tranqu. an . 12.

μανύω , μάνῡσις, μᾱνϋτής, ὁ , dor. = μηνύω, μήνυσις, μηνυτής .

μάνωσις , ἡ , das Dünn-, Lockermachen, Ggstz πύκνωσις Arist. phys . 4, 5, πυκνότης Plut. plac. phil. 1, 3 M.

μαξεινός , ὁ , ein Fisch, Theophr . bei Ath . VIII, 332 c.

μαπέειν , aor . II. zu μάρπτω .

μάρ , bei den Dorern die Hand, Schol. Guelph . zu Eur. Hec . 1038, soll wohl μάρη heißen, Lob. paralipp . 74.

μάραγδος , ὁ, = σμάραγδος , der Smaragd, Asclpds . 7 (XII, 136); s. Mein. Men. p. 132. nach Ath . III, 94 b von μαρμαίρω .

μάραγνα , ἡ , oder nach Schol. Eur. Rhes . 817 μαράγνα , wie σμάραγνα , Geißel, Peitsche; μαράγνης δοῦπος , Aesch. Ch . 369; Eur. Rhes . 817; Plat. com . bei Poll . 10, 56.

μαραθο-ειδής , ές , fenchelartig, Diosc .

μάραθον , τό , dor. u. att. = μάραϑρον , Fenchel, dor. u. att. Form, Epicharm . bei Ath . II, 71 a u. a. comic. ibd.; Nic. Ther . 33. 392, St, ab . 3, 4, 9.

μάραθος , ὁ, = Vorigem, Ath . XIII, 596 a; οἱ μάραϑοι , Epicharm . bei Ath . II, 70 f.

μαραθρίτης , ὁ , von Fenchel, Geop .

μαραθρο-ειδής , ές, = μαραϑοειδής , Diosc .

μάραθρον , τό, = μάραϑον , Diosc.; auch Alexis bei Poll . 6, 66.

μαραθρών , ῶνος, ὁ , Fenchelfeld?

μαραθών , ῶνος, ὁ , att. = Vorigem, Strab . 3, 4, 9. S. nom. pr.